ไม่อยากให้เธอพบกับความอ้างว้าง พร้อมจะทำทุกอย่างหากเธอต้องการ
บ่ายวันเสาร์หมีน้อยแปลกใจมาก ว่าทำไมเจ้ากระต่ายน้อยถึงได้เงียบหายไป ระหว่างที่มันครุ่นคิดอยู่นั้น ในใจมันก็พลันนึกเอาเองว่า กระต่ายน้อยคงยุ่งอยู่กับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะพยายามคิดหาเหตุผลที่เจ้ากระต่ายน้อยหายไปยังไงก็ตามแต่มันก็ยังเฝ้ารอคอยคนรักอย่างใจจดใจจ่อ ไม่เป็นอันกิน อันนอน ทั้งที่บรรยากาศสายฝนโปรยปราย ท้องฟ้าเป็นใจ ซึ่งควรจะทำให้เจ้าหมีน้อยจอมขี้เซาอย่างมันควรจะหลับไปได้แล้วด้วยซ้ำ แต่มันก็ยังคงนอนไม่หลับ
เวลาผ่านไป มันมารู้ภายหลังว่า มีคนตัดฟืน สามีภรรยาคู่หนึ่งได้ทำให้เจ้ากระต่ายน้อย เสียใจ น้อยใจ จนหนีไปแอบร้องไห้ จนเผลอหลับไป 
ทันทีที่เจ้าหมีรู้อย่างนั้น ในใจมันก็พลันสั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก รู้เพียงว่าไม่อยากเห็นคนรักของมันต้องเจ็บปวด หรือเจ็บช้ำน้ำใจใดๆ ถึงแม้ในดวงตาของเจ้าหมีไม่ได้ร้องไห้ตาม แต่ภายในใจของมันนั้น รู้สึกเจ็บปวดกว่าเจ้ากระต่ายเป็นหลายร้อยเท่า
ณ ชั่วโมงนั้นมันคิดแต่เพียงว่าอยากไปอยู่ใกล้ๆ เจ้ากระต่าย อยากปลอบโยนให้เจ้ากระต่าย คลายความเศร้าที่มี
 |
| (รู้นะว่ามาแอบอ่าน อิอิ) |
มีอะไร ก็อย่าเก็บไว้คนเดียวนะ ตอนนี้ โบ มี อาร์ม ที่รักโบ อีกคนแล้วนะ
เล่าให้เค๊าฟังได้ ยังงัยอาร์มก็รักโบ อยู่ข้างโบเสมอนะ คนดี
อาร์มไม่เก่งเรื่องปลอบคน โบก็รู้ เพราะอาร์มเองก็ขี้แงเหมือนกัน Y_Y
แต่อยากให้โบรู้ไว้ อาร์มรักโบ มากนะ รู้บ้างไหม??? เด็กขี้แง ของเค๊า
ให้เธอได้ร้อง ปล่อยน้ำตาเธอที่มี.....ออกมาให้มันระบาย
อีกไม่นานวันที่โหดร้ายจะหายไปกับน้ำตา ^_^
ขอแค่รู้เอาไว้ วันใดที่เธอน้ำตาเอ่อ ยังมีคนเจ็บกว่าเธอ อยู่ตรงนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น