วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

คน-ธรรม-ดา



ถ้าเผื่อวันหนึ่ง เค้าคนนั้นบังเอิญผ่านมา หรือมีโอกาสได้เข้ามาในพื้นที่แห่งนี้ ซึ่งเคยเปนพื้นที่ของเค้านั้น ก็อยากให้เค้าได้ลองฟังเพลงนี้ จุดเริ่มต้นของเราส่วนหนึ่งเกิดขึ้นจากที่นี่ ความรู้สึกตั้งแต่วันแรกที่เจอจนถึงวันนี้ ยังขอยืนยันนะว่าคุณคือ "คนพิเศษ" จริงๆ อาจด้วยเรื่องราวต่างๆ หรืออะไรก็ตามแต่ ที่คุณคิด ที่คุณพบเจอ ทำให้คุณไม่เชื่อใจในตัวคน คนนี้ อยากบอกว่าเสียใจ ขอบคุณทุกวันเวลาที่เราได้ใช้มันร่วมกัน ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าการได้รักใครจริงๆมันมีค่าและสำคัญแค่ไหน ยังงัยโบก็คือคนที่อาร์มรักที่สุดนะ            

วันจันทร์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2557

องศาที่ต่างกัน



เรา หมายถึง โบ กับ อาร์ม คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง"
แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน
เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของ "ความฝัน"
แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน

เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง
เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง
แต่....เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข
เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ
และ....ขอแค่มีกันและกันแบบนี้...ตลอดไปนะที่รัก



หลายคนคง งง กับภาพนี้ว่ามันคืออะไร คงมีแต่เราสองคนนะที่รู้ เพราะมันมีค่ากับเรามาก โน๊ะที่รัก ^_^

ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน มีความสุขมากนะ

ความรัก..ไม่ใช่เรื่องของ ใคร ต้องดูเแล ใคร ???

แต่มันเป็นเรื่องของ..การเอาใจใส่..ซึ่งกันและกัน
 
 ตื่นหรือยัง ??
ง่วงหรือป่าว ??
มีไรกินไม๊ ??
หิว..หรือเปล่า ??
กินอะไรหรือยัง ??
ข้าวที่กิน อร่อยมั้ย ??
มีความสุขไม๊ ??
เป็นอะไรรึป่าว??
ออกไปไหนมั๊ย ??
ทำรัยอยู่..ตอนนี้ ??
แอบคุยกับใคร..รึป่าว ??
คิดถึงอาร์มไม๊ ??
อาร์มคิดถึงโบนะ รู้ป่าว??
 
ทุกคำที่ทัก ที่ถาม ที่บอกไป..^^//
แฝงด้วยความใส่ใจ ห่วงใย เสมอนะ
อาร์ม..อยากถาม..โบ ทุกวัน ไปแบบนี้ 

 

บางเวลาไม่เคยจะคิด ว่าชีวิตนี้จะพบกับเธอ
เป็นสิ่งดีๆ ที่ได้มาเจอกับความหมาย
คนๆ นึง ได้พาชีวิตให้ข้ามเวลาที่หามานาน
และนั่นคือเธอ คือความต้องการของหัวใจ

ต่างกันเพียงองศาที่เราอยู่ อาจจะดูว่าเราห่างกัน
แต่ว่าคนบนฟ้าก็พาให้เรามาเจอกัน
และทำให้ฉัน...ได้พบกับวันสวยงาม

อยากขอบคุณ...ที่โลกสร้างเธอขึ้นมา
ให้ฉันได้พบเวลา...ที่สดใส
หากความจริง...ถึงเธอจะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะคอยส่งใจ...ไปหาเธอ ไปหาเธอ



ARM รัก BOW มากนะ ^_^

(แหน่ะ!! รู้นะว่าแอบเข้ามาดู นั้นถามอะไรหน่อยจะได้มั๊ย???)
โบ รัก อาร์ม เหมือนที่อาร์มรักโบป่าว??

วันเสาร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2557

เวลาของเรา

 เมื่อก่อนเคยทำอะไรตามใจ ไม่เคยแคร์ว่าใครจะคิดกับเราไม่ดียังงัย 
ขอแค่มีใครซักคน คนนั้นเข้าใจเราคนเดียวก็พอ แต่พอมาวันนี้เราบังเอิญได้มีใครคนนั้นแล้วจริงๆ 
ทุกอย่าง มันกลับ ไม่ง่ายเลย

อาร์มอยากมีโบอยู่ข้างๆนะ ถ้าโบอยู่ด้วยตอนนี้ก็คงดี 
ความกลัวของอาร์มที่มี จะได้จางหายไป 

 มีคนเคยบอกไว้ว่า ถ้าคุณมีเหตุผลมากมาย ที่จะทำให้คุณอ่อนแอ และล้มลง 
ก็จงสร้างเหตุผลขึ้นมาสักข้อหนึ่ง ..ที่จะฉุดดึงให้คุณลุกขึ้นมา เพื่อจะทำให้เราเข้มแข็งได้อีกครั้ง ..
ไม่จำเป็นต้องเป็นเหตุผลที่ยิ่งใหญ่อะไรนักแค่เหตุผลง่ายๆที่จะทำให้คุณมีกำลังใจขึ้นมาได้..ก็พอแล้ว 
 เหตุผลเดียวของอาร์ม....ก็คือโบนะ


แค่ได้พบแค่เพียงสบตาฉันก็สุขใจ เมื่อเราได้อยู่ใกล้ๆกัน
........อยากให้เป็นอย่างนั้นเรื่อยๆไป.......


เธอรู้ไหมว่าในชีวิตฉันไม่เคยฝัน
อะไรยิ่งใหญ่ไม่มากมาย .....แค่อยากมีคนรักข้างๆกัน

ฉันไม่เคยยอมแพ้ แม้มีสิ่งไหนมากมายเท่าไหร่ที่มากั้น
ก็ยืนยันจะรักทั้งหัวใจ

ฉันเชื่อมั่นในคำว่ารัก.....เพราะรู้ว่าใจเรานั้นมั่นคงกว่าใคร

อยากให้โบรู้ว่าอาร์มจะยืนอยู่ เคียงข้างโบไม่จากไปไหน ไม่ว่า ร้อน หรือ หนาว ต้องเจออะไร 
จะผ่านไปด้วยกัน ต่อให้มีอะไรเปลี่ยนไป แต่ใจของอาร์มเหมือนเดิมทุกทุกวัน 
เชื่อในรักเราเฝ้ารอด้วยกัน  จนกว่าถึงเวลาของเรา

จะนานซักเพียงไหน จะรอถึงวันนั้น...........เชื่อในในรักเราเฝ้ารอด้วยกัน
A วันพรุ่งนี้คือวันของเรา B


ฟังแล้วร้องไห้เลย เข้าใจแล้วว่าเมื่อคืนโบร้องทำไม เป็นครั้งแรกที่พิมพ์ไป ร้องไห้ไป T__T มันรู้สึกยังงัยบอกไม่ถูก อยู่ดีดี น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง ตอนแรกแอบกลัวนะ กลัวว่าความพยายามที่มีมาตลอดมันจะสูญเปล่า กลัวว่าจะไม่ได้มีโบอยู่ข้างๆ แต่พอฟังเพลงนี้แล้ว ก็มีกำลังใจขึ้นมา

ต่อไป..เมื่อไหร่ที่อาร์ม รู้สึกท้อ หรืออ่อนแอเกินไป จะเปิดเพลงนี้ฟังนะ เพราะมันทำให้อาร์มรู้สึกดีขึ้น  


กับเรื่องแค่นี้ มันอาจทำให้อาร์มมีน้ำตา แต่มันไม่ได้ทำให้อาร์มท้อถอยหรือละความพยายามนะ
 โบก็อย่าท้อ หรือถอดใจซะก่อนล่ะ

อุปสรรค มักทำให้รักแกร่ง  AB ^_^ AB สู้สู้
 


.

วันศุกร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ความห่างไกล...มันทำให้ฉันคิดถึงเธอ

198 กม. (2 ชั่วโมง 43 นาที)
ตอนแรก . . . ฉันก็เฝ้าแต่โทษระยะทางนะ  ว่าทำไมน๊า?? ... ต้องมาทำให้เราห่างไกลกันด้วย

แต่ในอีกมุมหนึ่ง . . .  ฉันคงต้องขอบคุณระยะทางเช่นกัน ที่ทำให้เธอกับฉันได้รู้สึกว่า  . . .
เรามีคุณค่าให้แก่กันและกัน มากแค่ไหน เมื่อยามเราห่างไกลกัน
 

ถึงแม้บางครั้ง . . . ความคิดถึงจะทำให้เรารู้สึกทรมานใจ
เพราะอยากเห็นหน้าใครสักคน มากเสียจนใจจะขาด


ซึ่งความคิดถึงนี่แหละ . . . ที่ทำให้เรารู้สึกนึกถึงเค๊า ห่วงใยเค๊า
นอกเหนือจากนั้น เรายังจะได้รู้ใจ ตัวเอง ด้วยว่า เรารักเค๊ามากแค่ไหน 

กาลเวลาก็สอนให้ฉันได้รู้ว่า  . . . อย่าไปหยุดความรู้สึก คิดถึง นี้
จงปล่อยให้มันเป็นไปตามความรู้สึกที่มันอยากจะเป็น และทำตามที่หัวใจต้องการ
 

มันคือความพยายามที่อาร์มจะคิดให้ได้นะ เวลาที่อาร์มคิดถึงโบมากๆ T__T
สัญญาว่าจะไม่ท้อ จะรอวัน "ที่ระยะทาง" พาเรามาอยู่ด้วยกันนะ ที่รัก


มีคนเคยบอก ... ถ้าไม่สูญเสียบางอย่าง ... ก็ยังไม่รู้คุณค่าสิ่งนั้น
เหมือนอย่างตัวฉัน ที่เพิ่งรู้ว่าคืนวัน  ....  ที่ผ่านมา .... ว่าใครคือคน "สำคัญ"
  หากขาดเธอไป คงอยู่ไม่ไหว..!!!

                         


 

                           ไม่มีรักไหน ที่ดีทุกวัน               ยิ่งนานยิ่งผ่านเรื่องราวมากมาย
                      เข้ามาทดสอบ เข้ามาลองใจ           ว่าความรักของใครแกร่งจริง
                         หากเราเรียนรู้วิชาอดทน             หากเราผ่านพ้นย่อมได้ทุกสิ่ง
                         หากเรามั่นใจว่ารักเราจริง            ทุกสิ่งมันก็มั่นคง ^_____^






 

วันเสาร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ดอกไม้ในหัวใจ


"คนที่ใช่" คือคนที่กอดแล้วรู้สึกอุ่น 
"คนที่ใช่" คือคนที่กุมมือเดินไปด้วยกันแล้วรู้สึกดี
และ คน คนนั้น อาร์มรู้แล้วนะ ว่าเป็น โบ

 

รู้ไม๊? ครั้งแรกที่เราเจอกัน @McDonald บอกตรงๆ ใจเค้าเต้นรัว รัว รัว เลยหล่ะ ทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจ
ดูเหมือนข้างในหัวใจ มันวุ่นวายเต็มไปหมด รู้แล้วอาการที่เหมือนมีผีเสื้อบินวนอยู่ในท้องมันเป็นยังไงบรรยายไม่ถูก ทำตัวไม่ถูก ตอนอยู่ใกล้ๆ ก็เกือบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ แต่อาร์มก็แอบเห็นโบประหม่าอยู่เหมือนกันนะ ตอนอาร์มยื่นมือไปกุมมือโบ มือโบเย็นเฉียบเลยหล่ะ แถมมีเหงื่อออกที่มือเต็มไปหมด

เดทแรก: โฟกัสแต่เธอ
ยังจำได้ไม๊? วันนั้น ด้วยความตื่นเต้นทำให้เราขับรถ วนไปวนมา อยู่หลายรอบ สาเหตุเกิดจากเราทั้งคู่ทำอะไรกันไม่ค่อยถูก ไม่รู้จะไปไหนดี ในหัวมันตื้อไปหมด สุดท้ายโบก็เลือกที่จะพาอาร์มไปทำบุญด้วยกันเป็นครั้งแรกที่วัดใต้ เราเดินจับมือกัน เที่ยวพิพิธภัณท์กัน ให้อาหารปลาด้วยกัน (แต่บอกตรงๆ จิตใจอาร์มไม่ได้จดจ่อในกิจกรรมหรืออะไรซักอย่างนอกจากโบ ส่วนสายตาก็เช่นกันไม่ต้องพูดถึง เผลอไม่ได้ เป็นต้องจับจ้องไปแต่ที่โบ ยากที่จะละสายตาจริงๆนะ)


น่าแปลกอยู่เหมือนกัน ตัวโบก็นิดเดียว แต่พออาร์มได้กอด ทำไมมันให้ความรู้สึกอบอุ่น อย่างบอกไม่ถูก อาร์มรู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะ

ทุกๆ บรรยากาศถึงมันจะผ่านมาซักระยะแล้ว แต่อาร์มก็ยังคงประทับใจไม่ลืมเลือน อยากให้เรามีความทรงจำที่ดีด้วยกันอย่างนั้นอีก และโบคือทุกวัน ดีดี ของอาร์มนะ


จำได้ โบเกิดวันศุกร์ ที่ 13 มีนาคม 2530 ปีขาล (แอบจดไว้)
จำได้ โบไม่ชอบกินก๋วยเตี๋ยว (แต่ก็แอบเห็นโบกินบะหมี่เกี๊ยวอย่างเอร็ดอร่อย)
จำได้ โบจะชอบกินผัดซีอิ้ว กับ ผัดไทยอยู่บ่อยๆ (ถึงแม้จะบอกว่าไม่ชอบ เฉยๆก็ตาม)
จำได้ โบจะชอบกินซาลาเปา (ไส้หมูสับ) เพราะน้องโบจะชอบซื้อมาเผื่อไว้
จำได้ โบอยากกินไอศครีม หนองโพ แต่ก็ยังไม่เคยได้กิน (ไว้เราไปกินด้วยกันนะ)
จำได้ โบไม่ชอบเสียงเอะอะโวยวาย เวลานอน เพราะมันจะทำให้โบนอนไม่ค่อยหลับ
จำได้ โบไม่ชอบให้ไอมอม (หมา) เห่าแต่เช้า เพราะมันจะทำให้โบตื่นนอนก่อนกำหนด
จำได้ โบจะต้องสระผม วัน เว้น วัน เวลาผมยังไม่แห้ง โบก็จะยังไม่นอน
จำได้ โบจะชอบบ่นเวลาอาร์มไม่กินข้าว เพราะโบห่วงว่าอาร์มจะปวดท้อง (เป็นที่มาของ ไอขี้บ่น)
จำได้ โบไม่ชอบให้อาร์มกินเผ็ด เพราะมันจะทำให้อาร์มปวดท้อง
จำได้ โบไม่ชอบให้อาร์มนอนหลับเร็ว เพราะมันจะทำให้เราไม่ได้คุยกัน
จำได้ โบไม่ชอบตอนอาร์มไม่รับโทรศัพท์ เพราะมันทำให้โบกระวนกระวาย
จำได้ โบจะชอบงอนเวลาอาร์มไม่ไลน์หรือไม่โทรหา แต่แป๊บเดียวเด๋วโบก็หายงอนเพราะโบรักอาร์ม
จำได้ โบจะชอบ ง่วง ทั้งวัน (เป็นที่มาของ ไอขี้ ง่วง)
จำได้ โบจะชอบพูด ฮึ บ่อยๆ เวลาเราคุยโทรศัพท์กัน
จำได้ โบจะชอบ ซักถามอาร์ม เวลาโบมีข้อสงสัยหรือข้องใจอะไร (ทำให้อาร์มไม่กล้าโกหก)
จำได้ โบจะไม่ค่อยทำกับข้าวกินเอง (เพราะแม่จะไม่ค่อยให้โบทำ กลัวโบลืมปิดแก๊ส)
จำได้ โบเคยทอดไข่ ใส่ บุกชิ้น (เละ) แต่กินได้
จำได้ โบจะใส่ชุด hip-hop นอน เวลาหน้าหนาว

ให้บรรยายเกี่ยวกับโบ อาร์มคงบรรยายได้ไม่ถูก และไม่หมด (เพราะมีอีกเยอะ ^_^) 
มีบ้าง ที่บางครั้งอาร์มอาจจะหลงลืมมันไปบ้าง (เช่นวันเกิด) อาจละเลยโบบ่อยๆ โดยไม่รู้ตัว
(เช่นไม่รับโทรศัท์)  แต่อยากจะบอกให้โบรู้ไว้ว่า โบคือคนสำคัญ ของ อาร์มนะ

อาร์ม รัก โบ มากนะ


อาร์มรู้สึกว่ามันดีมากเลยนะ กับการที่ได้มีโบเข้ามาในชีวิต 
ขอบคุณมาก นะคนดี ^_^ อาร์มจะรักโบไปแบบนี้ให้นานๆและตลอดไป